Sette ore di guai

Tatı ismini taşıyan, sadece bir terzinin hikâyesini anlatan bu film, yeni gerçekçilik ve commedia dell'arte sinemasını karıştırır. Son derece özgün olaylarla dolu çılgın bir kovalamacayla birlikte izleyiciyi içine alan filmin, seyircisini sürekli eğlendirebilir endişesine de yenik düşmesi belkide filmin olumsuz yönü. Filmin Yönetmenliğini ve senaryosuna katkıda bulunan Eduardo öncelikli amacını hikâye anlatmasından ziyade Napoli sokaklarının renkli tiplemelerini tanıtma fikriyle yazdığı bir eserdir. Hikayenin geçti Napoli ise filmin ayrı bir boyuttur. \"Karga Bir Sabah Sevinçle\" kitabında yazar \"commedia dell'arte\" tiyatro türünü inceletidiği suraki tüm oyunlarında bu tarzı işleyecektir. Zaten bu tarz eserler yazmasına vesile de Napoli sokaklarında tanıştığı karakterlerdir. Film gerek oyuncular gerekse yönetmeni o kadar iyi bir şekilde özümsemiştir ki birlikte bir bütün oluşturmuşlardır. Komiklikler içerse de sürekli ortaya çıkan kaoslar, filmden alacağınız keyfi belki düşürecektir. Bu film commedia dell'arte tarzını sevenlerin bir hayli eksikliğini giderebilir. Peki bu filmi sevenler diğer filmleri izlediğinde ne olacak? Aslında cevap sadece yönetmenlerin becerilerinden ibaret, seyircilerde eğer eski tarz sanat filmlerini özlediyseniz, bunlardan farklı bir yerde filmler arıyorsanız yıllarca unutamayacağınız ender yapıtlardan.