Tati, a Garota

Yoğunlukla yoksulluğun metalaştırıldığı, ataerkilligi sorgulamaksızın, dini müesseselerle bağ kurmuş, umuda kapalı, eskiye saplantılı ve anaakımın dayatmalarıyla biçimlenmiş, kadına dayatılan toplumsal roller üzerinden üretilmiş bir film. İlmek ilmek geçmişe yolculuk, geleceğe kuru bir gözle bakış atar gibi. Görüntü ve sinematografi kusursuz gibi. Kadınların var olma değil 'yaşama' mücadelesi ve güçlü görünmek bir zayıflıktan mı gelir bilinmez ama zayıf değilmiş gibi görünüp; başa bela olan yalnız kadın imajı bize hissettirilen ağırlık. Sonu klişe gibi görünmesi üzerinize bir ağırlık çökse de feminizm kıyısından bırakmıyor bizi ve yanında biraz da homofobik olması benim için tercih sebebi olmakla beraber kimler için tercih sebebi olacağı önceden kestirilemez. Kadınların güçlü imajlarını bu tabiatta görmek beni üzdü. O boyda olmayan bir çekilin, kendi halinde, kendi kokusuna uyan insanların bakire anakara gibi göründükleri bir Tokyo, bütün durumu başka boyutlara taşıma arayışı yaratsa da diğer tarafı kapalı bıraktı.