Hoover

Hoover, 1924'te kuruluşundan başlayarak 1972'deki ölümüne kadar Federal Soruşturma Bürosu'nun (FBI) yöneticisi J. Edgar Hoover'ın hayatını konu alan Roger Anderson'ın Will Eno tarafından uyarlanan sahne oyunudur. Oyun, Hoover'ın FBI'daki son gününde ve hemen sonrasında geçiyor. Prömiyeri San Francisco Magic Theatre ve Berkeley Repertory Theatre tarafından yapıldı ve 26 Temmuz - 1 Eylül 2002 tarihlerinde sahnelendi. Jeffrey Richards, Jerry Frankel ve Harvey Weinstein tarafından yapılan Broadway prodüksiyonu 12 Şubat 2003'te Longacre Theatre'da Frank Langella'nın başrolde olduğu oyunla açıldı. Hoover, 2003 Tony Ödülleri'nde En İyi Oyun dalında aday gösterildi. Hoover, büyük ölçüde bir monologdur ve Clem adında bir iş müdürü, uşak ve koğuş kombinasyonu olarak hizmet eden başka bir karaktere sahiptir. Oyuncu Langella, kendi konuşma tercümanı Dick'e göre oyunda sonuçta yalnızca sekiz dize söyler. Performansın çoğunluğunda ise hafızası zayıflamış Hoover, FBI'ın boş merkezinde dolaşırken anlatım yapar. Hoover çoğunlukla tek kişilik bir gösteri olsa da, Langella, aktörün roldeki performansına ilişkin bir belgesel film olan Langella on Broadway (2003) adlı yapımda sahnede görünür. Ayrıca oyunda Terry Truck'ın müzikleri yer alır. Henüz tam anlamıyla bir film uyarlaması olmamakla birlikte, Ernest Borgnine 1994'te Hoover adlı tek kişilik bir sahne performansı üretmiştir. 1998'de oyun, oyunla ilgili kısa bir belgesel film olan Backstage: Hoover (1998) adlı filmin konusu oldu. Hoover, belki de Hoover'ın hayatını ve etkisini inceleyen ilk büyük ölçekli çoklu ortam programıydı. Gazeteciler projeyi eleştirdi. Hoover'ı oynayan Amerikalı oyuncu Ernest Borgnine'in performansı karma eleştiriler aldı. Eleştirmenler, oyunun Hoover'ı soğuk bir bürokraside uyurgezer bir gölge olarak sunmasını eleştirdi. Oyunun gerçek Hoover hakkında pek bir şey göstermediğini öne sürdüler.