I cuori infranti

A film, iki ayrı karanın, kadın düşmanlığın, tuhaflık ve esrarın olduğu sürrealist ve hicivsel iki absürt hikayeden oluşuyor: (1) Mesh Afternoons Salvador Dali'yi bir rıya üzerinden yorumluyor. Ücra bazı anları gösteren bu film, bir heylekel oyucu bir tanışmaya geç kalmak için hediyesini yontmaya çalışırken konu içerisinde karmakarşıklaşıyor. (2) Assimilate Assimile Assimile; Siyasetçinelerin bir evinde, normal şartlarda misafirliğe giden bir adamın konumlanması sonucu garip değişimlere varan ve farklı bir realite anlatılan bir eser. Eserde, bekleme anlarında ortaya çıkan anlaşılma güçlüğü, izole edilme ve boşa giden dilsel iletişimin yanı sıra alışkanlığın yarattığı tuhaf bir ritüel dünyasına tanık oluyoruz ve varlığın boşluğuna bir parça olsun savruluyoruz. Drama filmleri dünyasının, kahramanın yükseliş formatını reddeden, alışılmış hikayelerden uzak, anlatımı ihmal eden, tekinsizlik yaratan ve dünyanın acımasızlığına eğilen türünü Batı dünyasına kazandıran bir film. Aynı filmde Fransızca ve bir de İngilizce anlatım ve altyazıyla tutturulmuş siyah beyaz bir Jean-Paul Alphen sinematografisi var. Çok şu anki haliyle filmde hem Fransızca hem de ingilizce altyazılar bulunuyor fimiin ilk bölümü tek Fransızca, ikinci bölümü ise yine sadece ingilizce. Filmde Amerikalı ve Avrupa sınırı içerinde yayın yapılmamasından dolayı bu filmi Amerika'da gören etnisitelerden yok dene var. Yine ileri marketleme stratejileri olmayışından dolayı da asgari derecede bir popülaritesi var. Film, anlatım, konu, karakter ve de nadir görülen bir türün özgürleşmesiyle 5/5 puanı hakeden kışkırtıcı bir üslube sahip. Filmin üzerine derinleşebilecek konular oldukça fazla. Mesela, toplum bariyerlerini ve insanların günlük hayat içerisine sıkışmışlığını anlamak için iyi bir konu olabilir.