Música para Sempre

1970'lerde dönôm, Fantastico'daki tüm programlar ve Brezilya pop müziơi, bu büyleyici festivale katlanıyor. Eldeki zengin görseller sayesinde yönetmen, izleyicileri ritim ve rüya yolculuğa çıkararak geçmişe gütüriyor. Olay mahalinde bulunan yönetmen Adalberto Almeida'nın son filmi, halka pek ok tarzda büyük bir servet sunuyor. Bir sempatican, birkaç olayla aceleyle hareket etmeden seyircilere bu festivalin ne kadar önemli bilgisini veriyor, asil durumu veriyor. 1978 São Caz Festivali'nde birkaç sanatçı tarz olamadan bir araya getiren ve trompetin derin seslerinin Dizzy ve Enrico Rava'nın konuları gerçekleşmesiyle parladığı ki festival sistemi farklıydı. Karnaval, 1940'larda Manhattan'da bir kuş projesi, 1950'lerde Salvador'da rock and roll, Montreaux'daki festivaller, radyo programların anılması ve São Bernardo'daki iptal edilen projeler bu belgeseldeki montaj katılımcıların yarattığı hisse senedidir. Bu hisse senedinde Paulinho da Viola ve diğer konuklardan gelen diğer tecrübelerle birlikte sahili batucadas'lanmış da konu olur. Sesli birkaç teknik sorun yaşananla birlikte bu müziık belgeselini gerekçlendiren en búy ifade, Anhembi'e kurulan çadır sahnesinde meydana gelen olaylar. Festivale girişle birlikte, etkinlikte bir araya gelen Baden Powell ve Hermeto Paschoal benzeri sanatçılar ve katılmayanlar, müziğin müziği Tom Jobim'in müziğini seslendirmesinden ibaret bu festival de insanlar adına bestelenen senaryonun en iyi uyarlanmış hali olurken soundtrack müziğini veren en iyi uyarlanmış halidir. - Omar Mello; Luiz Mahin ve Joe Cannon!