Ne pleure pas

Boğucuç, sevgili karısı ve çocuğunun trajik kaybını kabul etmekle boğuşan bir adamın etkileyici öyküsünü anlatıyor. Dİlan Karataş daha önceki oyunculuğunun becerisini kullanarak, çaresiz kederiyle başa çalışarak onlarnın zamansız ölümlerine yol açan olayları anlama kararlılığıyla boğuşan Mehmet'i ikna edici bir biçimde canlandırıyor. Geçmiş ve şu an arasında sorunsuz bir biçimde geçiş yaparak film, Mehmet'in cevaplar için amansız bir arayışa girmesiyle insan duygusunun derinliklerini inceliyor, hafıza fragmanları, kararlı direnci ve titrek umuduyla bir araya getiriyor. "Boğucuç", kişisel trajediyi daha geniş bir toplumsal eleştirinin içine ustalıkla örerek kendini başka keder içindeki anlatımlardan ayırıyor. Hikaye, kaybın karmaşık temalarını, toplumsal baskıların ve şu anda terk edilmiş bir savaş sonrası İstanbul'un fonunda insanın savaşın örüncünün doğasını araştırıyor. Genel olarak, "Boğucuç", söylenemez bir kaybı ve trajedinin ortaya çıkardığı evrensel anlayış özlemiyle boğuşan bir karakterin dönüştürü yolculuğunu inceleyen etkileyici bir sınav.