Passeurs d'hommes

Nazi'lerin istilası altındaki Belçika'da, Almanlar, gönüllülerin Hollanda sınırını geçmelerine yardım eden kaçakçı örgütünü dağıtmaya çalışıyor. Bu hikâye, 1915'te Almanlar'ın isgâr ettiği Belçika, genelde de I.Dünya Sava'mnn seyri esnasında meydana gelen olaylar hakkında ilgiç bir kurgu. Zira, Alman yetkilileri, vatandaşlarının düşmanlarına katılması endişesini yenemedikten sonra, vatandaşları, sınır aşan kaçakçılardan uzak tutmak için bir organizasyon kurarlar. Organizyonun amacı, sınır geçişini engellemekti. Bu kurgu, değerler ve kültürler çatışmasında özgürlüğün bedelini anlamamızı sağlıyor. Almanlar'ın, milli güçlerine ne denli uzak kaldıklarının filmdeki yansımaları, aslında politikalarında teslim bayrağı çekemeyeceğimiz konuları telkin etmekte. Filmde; ayrımcılık, nefret, şavaş, ırkçılık, kayıp ve yoğun duygusal travmalar üzerinde önemli mesajlar vermektedir. Bu filmde, sadist duygulara seslenen yönetmen, aynı zamanda insanoğlunun çaresizlik içindeki kurtuluş yolculuğunu veriyor. Kapanış sahnesinde olduğu kadar film boyunca izleyiciler, çaresizlik karşısında duygu yoğunluğu içinde oluyor. Üstelik, bu yoğun duyguyu, sadece kişilere değil, tüm yaşam türlerine karşı duyduruyor. Filmde, bütüncellikte etkileyici sinematografi, önemli bir konuyu aktarmak için bütünleşen güzel bir sanat tablosu çiziyor. Ancak, tüm bunlar yeterli mi? Peki, sorulara nasıl cevap arayacağız. Kaçış yok, tüm sorularımızı bu filmdeki yaratıcı bilgi akışı içerisinde bulacağız.