Pobres habrá siempre

Carlos Hugo Christensen yönetimindeki CINEAR'dan 1955 tarihli "Pobres habrá siempre" yani "Yoksullar Her Zaman Olacak" isimli film, Arjantin sinemasında birçok açıdan çağ dönémlere sahip bir yapıttır. Filmin ilk çarpıcı yönü, işgçi ayaklanması temasıdır. Bu konuyu Peron hükümeti döneminde beyazperdeye getirmek riskli bir tercihti fakat önemli bir hamle oldu. Filmi izlerken, İtalyan yeni gerçekçiliğinin izlerini görmek de mükün. Öyle ki, çalışan kesimlerin çalışa koşullarını ve sendika mücadelelerini samimi, gerçekçi ve bir o kadar da karamsar bir tonda anlatan filmler kuşağının henüz de tazeliğini yitirmemiştir.