Schlafwagen Paris-München

Kırık kalbi ardında bırakarak farklı bir şehirde kendi hayatını kurmayı amaçlayan genç bir Parisli kadını konu edinen film, konu itibariyle oldukça tanıdık gelse de duygu yüklü ve dokunaklı hikayesinden ötürü oldukça farklı bir seyir vaat ediyor. Başroldeki Ana karakterin Paris'ten ayrılma nedenleri kalbinin bir türlü onaramadığı o üzücü hikâye giderek tersliklerle dolmaya başladığı, onun kalbinin paramparça olduğu anladığı noktadan itibaren film oldukça izlenebilir bir hal alıyor. Film içerisince, Ana karakterin yaşadığı mücadele, yaşadığı inişler ve çıkışlar her ne kadar içimize dokunsa da tüm çabasında hem onu destekleyen hem de kendi derdine girişen yeni ve eski arkadaşlarının varlığı onun yaşadığı travmayı biraz olsun hafifletiyor ve izleyenleri derin daldığı uçurumdan çıkarıyor. Film içerisinde seçim anları ve duygusal yoğunluk o kadar fazla ki izleyiciyi de yoruyor. Son sahnesine kadar meraklı olduğumuz filmin sonunda bir nebze olsun da olsa o içsel huzuru, huzuru nasıl bulduğuna şahit oluyoruz ve filmin sürükleyiciliğini ya da kötülüğünü buradan anlayıp filme bakışımızı değiştiriyoruz. Kurgusuyla, yoğun ve dram dolu senaryosuyla tam anlamıyla müzika ve oyunculukları harmanlayan bu filmde gerçekten kaliteli bir film görmesek de oldukça duygusal ve dokunaklı sahneler mevcuttur. Hayatı anlam arayışında, bireysel ilişkilerde ve aşkın içerisinde boğulurken kendimizden bir parça bulan ve bu yoğun duygu selinde kaybolmuş birini canlandıran kadın oyuncu kesinlikle tartışmaya açık bir hal alırken, kendi ayrı dünyasında birtakım mücadelelere giden diğer karakterler ise hem filmi renklendirebiliyor hem de gerçekten içeriden vuran bir hikâyenin var oluşu konusunda seyircilerimize güzel bir sunumun mümkün olabildiğine şekilde kolaylıkla aktığını görebiliyoruz. Genel resime bakınca büne galip gelip gelmediğini düşündüğüm bir yerde yeni ilişkiler kurarak, bakış hayata karşı bakışını değiştirmeye çalışmak ona yetebiliyor mu gerçekten bunun soruları izleyiciye bırakıliyor çoğu zamanda buradan. Ana karakterin Paris'ten ayrılma nedenleri kalbinin bir türlü onaramadığı o üzücü hikâye giderek tersliklerle dolmaya başladığı, onun kalbinin paramparça olduğu anladığı noktadan itibaren film oldukça izlenebilir bir hal alıyor. Bu oluşum ve detayların yoğunluğundaki vurulma, kesinlikle kendini sorgulatma evresine sokar seyirciyi genel itibariyle. Film içerisince seçim anları ve duygusal yoğunluk o kadar fazla ki izleyiciyi de yoruyor. Son sahnesine kadar meraklı olduğumuz filmin sonunda bir nebze olsun da olsa o içsel huzuru, huzuru nasıl bulduğuna şahit oluyoruz ve filmin sürükleyiciliğini ya da kötülüğünü buradan anlayıp filme bakışımızı değiştiriyoruz. Kurgusuyla, yoğun ve dram dolu senaryosuyla tam anlamıyla müzika ve oyunculukları harmanlayan bu filmde gerçekten kaliteli bir film görmesek de oldukça duygusal ve dokunaklı sahneler mevcuttur