Von Trier's 100 Øjne

İlk bakışta, Yüz Göz, Dansçi Karanlık'ta'nın yapım aşamasına dair basit bir gösterişsiz film gibi görünse de, filmin daha sonraki gelişimleri Lars von Trier'in çekim süreci boyunca yaşadığı iç dünyanın tamamını gösteriyor. Trier'in yapım ekibi ve oyuncularla, özellikle kadın oyuncularla çalışırken yaşadığı tüm korku ve belirsizliklere değiniyor. En büyük dram Björk'un seti terk etmesiyle başlıyor. Kimse onun geri dönüp dönmeyeceğini biliyor. Yönetmenin kadülar tarafından tehdit edildiğini hissettiğini ve bunu belirttiğini söylemek yeterli. ‘Ona utanma duygusu yaşatabildiklerini’ belirten Trier, bu belgeseli adeta bir günlük haline getiriyor. Yönetmenin bestimmte bir sahnede 100 kamera kullanmanın önemini, amacını veya güzelini ya da Dogma 95 kurallarının anlamını tartıştığında, izleyici bir sanatçının arayış sürecinin ilerleyişine tanık oluyor. Trier'in bu filmde iddia ettiği gibi, yönetmenin çekim sırasında yaşadığı acı, nihai sonuçta gerçekten görünüyor mu?