Gilda

Gilda'nın iktidar ve intikam tutkusu, onu tatmin mi yoksa boşa giden çabalarla mı bıraktı?; işte filmin temasını oluşturan en çarpıcı konu. Bu meseleyi sinematografinin en fena tartışılan dram oyuncusu, Sampaguita'nın 1956 yıldızı karşımıza çıkarıyor! Sokaklarda hasta annesini sırtında taşıyarak dilenmek zorunda kalan yoksul bir gecekondu kadını Gilda'nın hikayesidir bu. Sosyal güvenlikten yoksunluğu, annesini aşkından, kendini durmadan döven bir adamla aynı çatı altında toplamıştır. Gilda'ya yetkililer rafadan ufacık kira paralarını bile ödeyecek zaman sunmadığı için sokaklarda bu şekilde dilenemekten başka çare yoktu. O, bir yandan dayaktan, sefaletten ve pislikten kurtulmak isterken durmadan özgürlüğe kavuşmasını sağlayacak o şarkıyı söyleme cehennemindeydi. Gilda'nın hem evde hem şarkı söylemeye çalışırken yaşadığı zulüm o kadar derin ki, izleyiciyi kendi hayatları ve dünyadan beklentileri konusunda sorular sormasına zorlamadan edemiyor. Ancak, ne kadar parıltı olsun istenirse de Gilda sadece bir gecekondu çocuğuydu. Gilda, ne kadar kaderi ona kendi çabaları ve tesadüfler sayesinde şarkıcı olmayı bahşetse de, ondan ve ailesinden gelen dayaklar onu moral anlamda dibe vuracaktı. Gilda'nın hikayesini maalesef orijinal kopyalardan öğreniyoruz; zira Sampaguita Yapım'ın deposunda çıkan yangın, filim rulosunun imhasıyla noktalanmıştı. Yine de Gilda, ihtirasın izleyiciye ne kadar değerli olduğunu öğretti. Yıllarca onun hikayesini, tımar edilen metinler üzerinden herkese anlatan oyuncular bile dikkatleri celbetti. Günümüzde de tımar edilen metinler sayesinde bile Gilda'nın gürültülü bir şekilde yankı yaptığı düşünülebilir. Bu film dram filmlerini sevenlerin arşivlerinde olmazsa olmaz.